Serdecznie dziękujemy STOWARZYSZENIU POMOCY CHORYM DZIECIOM LIVER
za dofinansowanie zakupu ortez kończyn dolnych typu AFO dla Ewelinki. Ortezy zostały indywidualnie zaprojektowane i wykonane w Siedzibie Głównej VIGO w Łodzi. Dofinansowanie uzyskano w lipcu 2017 roku.
W piątek 30 czerwca 2017 roku Ewelinka po raz ostatni uczestniczyła w zajęciach przedszkolnych w Przedszkolu nr 77 w Gdańsku. Zakończył się rok szkolny 2016/2017 i następne zajęcia dopiero we wrześniu.
Podsumowując jej pobyt w placówce można z dumą powiedzieć, ze to był wspaniały pomysł aby Ewelinka mogła uczestniczyć w grupie przedszkolnej wśród innych dzieci. Owszem, to specjalne przedszkole dla dzieci z dużymi problemami ale Ewelinka poradziła sobie w nim świetnie. Była wzorowym przedszkolakiem, lubianym przez wszystkie Panie i dzieci. Codziennie Ewelinka witała mnie uśmiechem na twarzy i mega wielką radością w momencie zakończenia dziennych zajęć w przedszkolu. To było cudowne uczucie.
Ewelinka obecnie ma 3 lata. Jest pogodną dziewczynką, często uśmiechniętą zwłaszcza w towarzystwie znanych jej osób, tj. rodzina, kuzynki. Córka wstaje wcześnie rano i rozpoczyna pierwsze ćwiczenia. Pomimo tego wysiłku jest promykiem Słońca, który rozświetla każdy dzień. Ewelinka z mamą spędza bardzo dużo czasu, razem głównie ćwiczą, uczą się nowych umiejętności ale także spacerują i bawią się. Ewelinka bardzo lubi słuchać muzyki, oglądać teledyski, tańczyć trzymana na rękach lub na nogach. Bardzo szybko rozpoznaje usłyszane utwory muzyczne. Najlepiej wchodzi jej do ucha muzyka disco polo i przy niej lubi szaleć najczęściej z tatą. Ponadto Ewelinka lubi „czytać” gazety, tzn. przeglądać je, przewracać strony, szukać w nich określonych ilustracji. Dodatkowo lubi wybierać różne zabawki z pudełka i przekładać je w inne miejsce, najczęściej wyrzucać na podłogę. Pomimo uszkodzeń mózgu i ogromnych ograniczeń ruchowych Ewelinka bardzo stara się tak jak potrafi być „normalnym” dzieckiem. Wymaga stałej opieki bo samodzielnie nie jest w stanie nic zrobić ale pomimo tego jest ciekawa świata, ma duży potencjał by pracować nad sobą i ćwiczyć swoje ciało i mózg.
Należy też pamiętać, że na rozwój Ewelinki wpływa bardzo wiele różnych czynników. To jest przede wszystkim rehabilitacja metodą Vojty i dla tej metody wielki szacunek. Ponadto to rehabilitacja NDT Bobath i ćwiczenia ruchowe ogólnorozwojowe. To terapie: neurologopedyczna i metoda krakowska. To codzienne i systematyczne ćwiczenia mowy w domu i na zajęciach. To wiele innych rozwijających zajęć, takich jak: hipoterapia, terapia w wodzie, masaże ciała, trening Johansena. To codzienna praca wielu terapeutów z przedszkola i innych ośrodków oraz prywatnych gabinetów. To bardzo ciężka praca Rodziców Mamy i Taty.
W terminie od 12 do 23 czerwca 2017 roku Ewelinka po raz kolejny przebywała na turnusie w Grudziądzu.
Plan zajęć jak zwykle bardzo napięty. Pierwsze zajęcia Vojty z mamą o 6.30. Później od 8 do 12 terapie: pedagogiczna, logopedyczna, psychologiczna, terapia manualna i masaż całego ciała oraz rehabilitacja ruchowa. Między 12 a 15 drzemka i dalej po południu ćwiczenia Vojty jeszcze dwa razy. Wieczorem o 18.00 cykl zajęć na koniu we Fletnowie.
Każda terapia czy rehabilitacja trwa pół godziny. Istnieje możliwość dokupienia dodatkowych zajęć, tak też robimy i w konsekwencji Ewelinka nie ma czasu na nudę. Na szczęście ona lubi te zajęcia, dzięki nim rozwija swoje dość ograniczone możliwości ruchowe i poznawcze.
Czas pobytu w ośrodku jest bardzo dobrze wykorzystany. Dziecko pracując rozwija się w różnych sferach. Terapia i rehabilitacja daje szansę osobie niepełnosprawnej i jej rodzinie na lepsze życie, bardziej samodzielne.
Kontakt z innymi rodzicami i ich dziećmi przebywającymi na turnusie jest bardzo pomocny. Można porozmawiać na różne tematy, w grupie jest łatwiej ogarnąć się w problemie niepełnosprawności swojego dziecka.
Koniec czerwca to początek WAKACJI. W związku z tym należy się przerwa od turnusów w Grudziądzu. Najbliżej planowany wyjazd dopiero w październiku 🙂
Serdecznie dziękujemy FUNDACJI PZU
za dofinansowanie zakupu urządzenia multifunkcyjnego typu Baffin Liw Care oraz za wsparcie finansowe w rehabilitacji Ewelinki. Otrzymane dofinansowanie zostało przeznaczone na rehabilitację ruchową i terapię logopedyczną. Pomoc uzyskano w czerwcu 2017 roku.
Na początku maja 2017 roku Ewelinka wraz z mamą po raz ósmy uczestniczyła w dwutygodniowym turnusie rehabilitacyjnym w ośrodku OPUS II w Grudziądzu. Grafik zajęć jak zwykle rozbudowany. Codziennie odbywała się terapia ręki, terapia psychologiczna, logopedyczna i pedagogiczna. Ponadto rehabilitacja ruchowa metodą NDT Bobath i ogólnorozwojowa. Rano przed zajęciami mama ćwiczyła z Ewelinką Vojtę oraz po południu jeszcze dwa razy.
Wieczorem o 18.00 odbywały się zajęcia hipoterapii oczywiście we Fletnowie w ośrodku Pasja. Spacer po lesie, świeże choć dość chłodne powietrze było urozmaiceniem i odpoczynkiem dla Ewelinki po ciężkim dniu rehabilitacji.
Pobyt w Grudziądzu był pracowity i intensywny ale jednocześnie rozwijający. Terapia i rehabilitacja „nie idą w las”, ich skuteczność daje Ewelince szanse na rozwój osobisty, poznawczy i ruchowy. Warto systematycznie ćwiczyć, nie poddawać się. Trudno dla matki jest zachować konsekwentność w działaniu i być jednocześnie mamą i rehabilitantem, ale TAK TRZEBA. Nie ma innej, lepszej i skutecznej drogi w pokonywaniu kolejnych szczebli porażenia mózgowego.
Następny planowany turnus już niebawem, w czerwcu 🙂
20 marca 2017 roku Ewelinka po raz kolejny rozpoczęła dwutygodniowy turnus rehabilitacyjny w Opus II w Grudziądzu. Harmonogram zajęć podobny do poprzedniego turnusu. Rehabilitowana była metodą NDT Bobath przez Panią Justynę, metodą Vojty przez swoją mamę oraz uczestniczyła w terapii psychologicznej, pedagogicznej, zajęciowej. Ponadto miała rozluźniający masaż kończyn górnych i dolnych.
Popołudniami korzystała z hipoterapii we Fletnowie koło Grudziądza.
Pobyt był intensywny. Ewelinka była dzielna i przetrwała do końca z uśmiechem na twarzy. Z reguły umie już współpracować i nie płacze ani nie krzyczy. Często okazuje swoje zadowolenie zwłaszcza na terapiach zajęciowych. Na ćwiczeniach też stara się być aktywna.
Zdarza się coraz częściej usłyszeć od terapeutów pochwałę. Wyrażają zadowolenie z pracy z Ewelinką. Dla nich jest dzieckiem rokującym, ma potencjach, który trzeba cały czas z niej wydobywać. A ja jako matka jestem bardzo dumna ze swojej córki i jest mi bardzo przyjemnie, kiedy słyszę pozytywne komentarze dotyczące mojego wychowania i mojej pracy, jaką wkładam w rozwój Eweliny. A tej pracy jest ogrom. Pierwsze ćwiczenia z Ewelinką codziennie zaczynam o 6.30 🙂
Wierzę, że sumienna praca i konsekwencja w terapii przyniesie oczekiwane efekty. Trzeba jednak dużo czasu, żeby do tego dotrzeć. Dziecko z mpd rozwija się bardzo powoli ale na szczęście Ewelinka cały czas idzie do przodu :)))
Następny planowany turnus w maju tego roku.:)
Ewelinka dopiero od jedenastego miesiąca życia jest rehabilitowana metodą Vojty.
Jej pierwszą terapeutką była Pani Aneta Orłowska z Oddziału Rehabilitacji Dziecka i Terapii Matki z Bartoszyc. Współpraca trwała ponad rok.
https://medinfo.pl/aneta-orlowska,229459
Drugą i obecną terapeutką jest Pani Joanna Surowińska z Manus Medica z Warszawy. Współpraca zaczęła się w marcu 2016 roku i trwa nadal.
http://www.manusmedica.pl/index.php/kontakt.html
Rehabilitacja metodą Vojty polega na ustawieniu dziecka w konkretnej pozycji. Poprzez uciśnięcie odpowiedniego punktu na ciele dziecka (tzw. strefy), prowokujemy określoną reakcję na ciele dziecka (widoczną dla rodzica). Te reakcje powodują powstawanie połączeń w mózgu, które umożliwiają dziecku osiąganie kolejnych kroków w jego rozwoju (przekręcanie, siadanie, wstawanie, itd.).
Ćwiczenia wykonuje się z dzieckiem na stole.
Ewelinka ćwiczy z mamą w swoim pokoju na stole, który wykonał jej tata 🙂
Więcej informacji o metodzie Vojty w menu górnym lub bocznym.
Ewelinka od listopada 2016 roku regularnie uczęszcza na basen solankowy w Ośrodku Terapii Edukacji i Aktywizacji Sportowej dla Dzieci w Uzdrowisku Sopot.
Jednym z głównych atutów Ośrodka jest nowoczesny basen solankowy z sopockimi źródłami solankowymi. Solanka sopocka wypływa samoistnie ze Zdroju Św. Wojciecha w Sopocie z głębokości 800 m. Dzięki wzbogaceniu minerałami, ma dobroczynne właściwości dla skóry, kości i organów wewnętrznych. Sopocka solanka mineralizuje organizm przez skórę. Wpływa na efektywne nawilżenie i elastyczność, doskonale zmiękcza naskórek oraz skutecznie poprawia kondycję skóry. Temperatura wody wynosi 32°C, a jej stężenie wynosi 2,5 %. Wymiary basenu 3,8 m x 8,50 m, głębokość 130 cm.
Ewelinka uczestniczy w zajęciach rehabilitacyjnych metodą Halliwicka.
Jest to unikalna metoda terapii wodnej dla osób niepełnosprawnych szczególnie z zaburzeniami pochodzenia neurologicznego, słuchu, wzroku jak również z zaburzeniami emocjonalnymi.
W trakcie terapii możliwe jest odkrycie i uruchomienie nowego potencjału ruchowego, niejednokrotnie większego w środowisku wodnym niż w warunkach tzw. normalnych na lądzie.
Zajęcia prowadzone są w maksymalnie 7 osobowych grupach. Opiekun wchodzi do basenu i ćwiczy razem z dzieckiem.
Zajęcia trwają 0,5 godziny.
Zajęcia metodą Halliwicka są prowadzone przez certyfikowanych instruktorów. W Ośrodku, zajęcia prowadzi Pani Katarzyna Ziółkowska i Barbara Hlavaty .
Opracowanie na podstawie informacji ze strony ośrodka.
8 marca bieżącego roku po raz kolejny Ewelinka wraz z mamą uczestniczyła w terapii metodą Vojty w Centrum Fizjoterapii i Wspomagania Rozwoju Joanny Surowińskiej – Manus Medica w Warszawie.
Do Warszawy wybrałyśmy się pociągiem, wygodnym pendolino a potem przedostałyśmy się do ośrodka miejskim metrem. W trasie do metra jak zwykle mija się Pałac Kultury i Nauki oraz kilka wieżowców.
Ewelinka miała podwójną terapię Vojty z Panią Asią oraz uczestniczyła w zajęciach integracji sensorycznej z Panią Anią.
Współpraca z terapeutami z tego ośrodka trwa już rok i oby trwała kolejne lata. Pierwsze spotkanie z Panią Asią było krótkie ale dające dużo do myślenia. Zaproponowała dużo zmian w naszej terapii, pokazała nowe ćwiczenia. Jak żaden inny terapeuta miała „pomysł na Ewelinkę”.
Pani Joanna jest bardzo wymagającym nauczycielem i konkretnym terapeutą. . Cały czas powtarza, że z dzieckiem niepełnosprawnym trzeba ćwiczyć przez całe życia i nie ma wyjścia. Nie rokuje co będzie za jakiś czas, skupia się na codzienności. Ważne żeby dziecko szło do przodu, nie stało w miejscu. Pani Asia nauczyła mnie dużo możliwości ćwiczeń z dzieckiem, różnych ułożeń i pozycji, technicznego podejścia do Vojty. Nauczyła też patrzeć na niepełnosprawność dziecka w zupełnie inny sposób niż robiłam to dotychczas. Warto zaakceptować swoje dziecko i jego chorobę, warto skupić się na „tu i teraz”. Żyć pełnią życia ale nie zapominać o rehabilitacji, o ćwiczeniach, które uwierzcie mi dają efekt.
Obecnie żyjemy normalnie, tworzymy pełną rodzinę, wszystko funkcjonuje prawidłowo. Ewelinka ma ustalony plan terapii, ma poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Jest fantastycznym dzieckiem, bardzo pogodnym i radosnym. Jestem z niej bardzo dumna. Rozwój Ewelinki zawdzięczam swojej ciężkiej pracy. Dzięki mojej systematyczności, codziennego powtarzania ćwiczeń, nie odpuszczania z byle powodu rehabilitacji, Ewelinka wyrasta na fajną dziewczynkę. W przedszkolu nazywają ją „prymuską” 🙂 Niepełnosprawne dziecko musi mieć uporządkowany tryb życia. Rytuały, zasady, schemat, powtarzalność. I wtedy jest dobrze:)))
W okresie od 20 lutego do 3 marca 2017 roku Ewelinka wraz z mamą przebywała na turnusie rehabilitacyjnym w ośrodku OPUS II w Grudziądzu. Po raz szósty spotkała się ze swoimi terapeutami rehabilitacji ruchowej i poznawczej.
Uczestniczyła w terapii psychologicznej,
pedagogicznej,
logopedycznej, manualnej
oraz w terapii ruchowej metodą NDT Bobath i ogólnorozwojową
a także miała masaż całego ciała.
Dodatkowo Ewelinka ćwiczona była Vojtą trzy razy dziennie przez swoją mamę 🙂
Popołudniami jeździła na hipoterapię do Fletnowa koło Grudziądza.
Pobyt dwutygodniowy w ośrodku okazał się bardzo intensywny i owocny. Ewelinka dzielnie radziła sobie na zajęciach, nie płakała, była zainteresowana ćwiczeniami, współpracowała z terapeutami. Po raz pierwszy została upięta w specjalną uprząż tzw. „pająk” i samodzielnie stała na własnych nogach.
Ewelinka miała dużo ćwiczeń w pozycji pionowej, uczyła się stawiać kroki w ortezach, dociskać stopy do podłoża, uczyła się wstawać i siadać. Chętniej niż ostatnio bawiła się w pozycji stojącej, wystarczyła dobra motywacja, np. turlanie dużej piłki, zabawy klockami.
W wolnym czasie (a tego czasu było bardzo mało) Ewelinka przeglądała książeczki, słuchała Johansena i metody krakowskiej a także korzystała z laptopa :)))
Warunki mieszkaniowe takie same jak ostatnio. Mieszkałyśmy same w jednym pokoju, w drugim były inne dwie mamy ze swoimi dziećmi. Miałyśmy dostęp do lodówki, mikrofalówki, czajnika i łazienki. Dla nas wystarczy 🙂 Po zmianach grudniowych ubiegłego roku rodzice z dziećmi mają także do dyspozycji świetlicę, w której można jeść i bawić się.
Pobyt na turnusie rehabilitacyjnym daje możliwość poznania wielu matek z niepełnosprawnymi dziećmi. Dostarcza ogrom informacji niezbędnych do codziennego funkcjonowania z chorym dzieckiem, informacji nt. metod rehabilitacji, zaopatrzenia ortopedycznego, różnych sprzętów, uzyskania dofinansowania itd. Każda historia chorego dziecka jest indywidualna. Każdy przypadek jest inny. Każdy rodzic ma swoje doświadczenia, z którymi często się dzieli. Losy i dramaty ludzi są czasami smutne a czasami wesołe, jednakże każdy chory musi ćwiczyć. Musi codziennie i systematycznie rehabilitować się. Nie można o tym zapominać.
Następny planowany turnus będzie w marcu tego roku. Pozdrawiamy:)))
