Ewelinka urodziła się z uszkodzeniem ruchu oraz wzroku i słuchu.
W zakresie WZROKU u Eweliny stwierdzono niedowidzenie obu oczu, astygmatyzm, nadwzroczność, zez zbieżny i skośny, oczopląs. Ewelinka aktywnie, tzn. codziennie nosi okularki korekcyjne od ósmego miesiąca życia. Ponadto ma zasłaniane jedno oczko na zmianę, raz prawe, raz lewe.
Badanie wzroku Ewelinka ma obecnie raz w roku. Jest pod opieką okulisty dziecięcego – lek. med. Joanna Żywicka-Beszczyńska w Gdańsku Wrzeszczu. Konsultacje przez pierwsze trzy lata odbywały się co pół roku. Pani Żywicka jest wspaniałym lekarzem, wykazuje się ogromnym profesjonalizmem, dokładnie bada oczy dziecka i stawia trafioną diagnozę. Mamy do niej duże zaufanie. Dzięki niej Ewelinka szybko zaczęła nosić okularki.
Terapię wzroku Ewelina rozpoczęła w 6 miesiącu życia w Ośrodku Wczesnej Interwencji w Gdańsku u Pani Agaty. Jej pierwsze wskazówki dotyczące zabaw i ćwiczeń wzrokowych okazały się bardzo dobre i zaczęły przynosić efekty. Ewelinka z biegiem czasu zaczęła fiksować wzrok na konkretnych przedmiotach a najbardziej skupiła się na oglądaniu czarno-białych filmików BABY VIEW, które były kontrastowe, ruchome i miały podkład muzyki klasycznej. Od tego zaczęła się ciężka praca nad korygowaniem zeza i skupianiem wzroku w określone miejsce. Ponadto Ewelinka korzystała z terapii widzenia w Ośrodku Dla Niewidomych Dzieci w Sobieszewie. Znajduje się tam Sala Doświadczania Świata, w której jest możliwość stymulowania wybranego, pojedynczego zmysłu (np. zmysłu równowagi na łóżku wodnym) jak i kilku naraz (np. zmysłów: równowagi, wzroku i słuchu gdy dziecko leżąc na łóżku wodnym słucha dźwięków natury i przygląda się obrazom z projektora). Dzieci niewidome często cechuje obronność dotykowa, czyli niechęć do poznawania nowych bodźców dotykowych. Dzięki przebywaniu w SDŚ dzieci mogą powoli, swobodnie eksperymentować z różnymi fakturami poznając rzeczy miękkie i twarde, śliskie i szorstkie, zimne i ciepłe…
Różnorodne bodźce wzrokowe zachęcają dziecko do posługiwania się wzrokiem – dzieci słabo widzące np. oglądają przedmioty w świetle fluorescencyjnym, śledzą światła i ich odbicia, obserwują kolory, poszukują świecących zabawek.
W zakresie SŁUCHU zdiagnozowano u Eweliny niedosłuch obustronny w stopniu lekkim/umiarkowanym. Ewelinka posiada aparaty słuchowe jednakże ich nie używa. Według lekarzy z Kajetan koło Warszawy ( Światowe Centrum Słuchu Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu) Ewelinka jest na granicy aparatowania, można ale nie trzeba. Tego samego zdania jest Pani doktor z Akademii Medycznej Poradni Audiologicznej w Gdańsku. Uważa ona, że na aparaty jest jeszcze za szybko, że one się przydadzą ale w późniejszym okresie. Według moich obserwacji wada słuchu Ewelinki jest niezauważalna. Oczywiście ona ma wpływ na mowę itd ale są bardzo duże szanse na to, że Ewelinka będzie mówić.
Badanie słuchu Ewelinka ma przeprowadzane raz w roku, zazwyczaj latem. Takie badanie – ABR wykonuje się w specjalnym pomieszczeniu, w którym dziecko musi spać lub leżeć grzecznie, nie ruszać się. Czas trwania tego badania to ok. dwóch godzin.
Terapię słuchu Ewelina rozpoczęła po pierwszym roku życia w Specjalistycznym Ośrodku Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży w Gdańsku. Do dzisiaj korzysta raz w tygodniu z rehabilitacji słuchowej uczęszczając na zajęcia do Pani Uli. Pierwsze zajęcia i kilka następnych okazały się rewelacyjne. Ewelinka prawie całą godzinę zegarową była skupiona na terapii, obserwowała Panią Ulę i jej różne formy zabawy. Najpierw śledziła wszystko wzrokiem, po kilku miesiącach zaczęła także brać aktywny udziała w zabawach. Jej nadwrażliwość dotykowa słabła, chętniej dotykała różne faktury. Ewelinka od samego początku wykazywała ogromne skupienie uwagi na zadaniach. Dzięki temu można było z nią pracować i powoli osiągać zamierzone efekty.
Na dzień dzisiejszy Ewelinka bardzo lubi zajęcia z Panią Ulą. Wykazuje aktywność przez cały czas. Zajęcia są wspaniale prowadzone przez terapeutkę, mają wprowadzenie poprzez piosenkę, rozwinięcie treści i zakończenie. Są dostosowane do możliwości dziecka z niedosłuchem. Jako matka otrzymałam bardzo dużo wskazówek w jaki sposób komunikować się z dzieckiem, które ma uszkodzony słuch, jak do niego mówić i w jaki sposób postępować w codziennych czynnościach.