Na początku sierpnia 2017 roku Ewelinka wraz z rodzicami wybrała się w podróż do Łodzi do firmy Vigo po odbiór wcześniej zamówionych ortez na kończyny dolne typu AFO.
Ortezy zostały sfinansowane częściowo przez NFZ i częściowo przez Stowarzyszenie Pomocy Chorym Dzieciom LIVER, do którego należy Ewelinka.
SERDECZNIE DZIĘKUJEMY STOWARZYSZENIU LIVER za pomoc w uzyskaniu dofinansowania do zakupu ortez AFO. Już kolejny raz Zarząd Stowarzyszenia nie został obojętny na naszą prośbę i poszukał wsparcia finansowego dla Ewelinki. Dziękujemy 🙂
To już drugie ortezy, które będzie używać Ewelinka. Niestety nóżki szybko rosną i poprzednie ortezy wystarczyły nam tylko na jeden rok.
Orteza typu AFO , zwana niekiedy łuską, obejmuje stopę, staw skokowy i podudzie. Stosowana jest w wielu schorzeniach neurologicznych i ortopedycznych. Indywidualnie zaprojektowana i wykonana może bezpośrednio wpłynąć na poprawę funkcjonalności danego pacjenta poprzez zmianę złego wzorca chodu. Odpowiednio dobrane tworzywa, z których jest wykonana zapewniają kontrolę nad stopą i podudziem umożliwiając budowanie obwodowej stabilizacji w trakcie pionizacji czy chodu, a także zapewnia torowanie informacji do centralnego układu nerwowego.
Ewelinka miała dość trudne początki noszenia ortez. W październiku 2016 roku rozpoczęła systematyczne ich stosowanie, jednakże przez pierwsze dwa tygodnie bardzo płakała i nie chciała ich nosić. Potem gdy już przyzwyczaiła swoje stopy do ortez w pozycjach siedzących musiała przejść do kolejnego etapu, stać i próbować stawiać pierwsze kroki właśnie w ortezach. Pionizując ciało w ortezach nogi rozciągają się, stopy ustawione są pod kątem 90 stopni. Na początku to bardzo boli.
Ewelinka codziennie zakłada ortezy na minimum 8 godzin. Ćwiczy chodzenie w ortezach ale idzie jej bardzo powoli. Z drugiej strony chodzenie bez ortez, na palcach, jest o wiele łatwiejsze dla dziecka i wtedy dziecko stawia kroki 5x szybciej.
Dla porównania poniżej zdjęcia starych i nowych ortez.
Trzymam kciuki za moją córeczkę i codziennie z nią ćwiczę aby w przyszłości mogła stać się jak najmniej zależna od drugiej osoby.